اختلالات یادگیری در دانش آموزان که به عنوان ناتوانی های یادگیری نیز شناخته می شوند، اختلالات عصبی هستند که بر توانایی فرد برای پردازش، ذخیره و تولید اطلاعات تأثیر می گذارند. این اختلالات می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی و فعالیت های روزانه دانش آموز تأثیر بگذارد. آنها از ناتوانی های ذهنی متمایز هستند و می توانند در افراد با هوش متوسط یا بالاتر از متوسط رخ دهند.
بیشتر بخوانید : اوتیسم و توانبخشی آن
انواع اختلالات یادگیری در دانش آموزان
اختلالات یادگیری می تواند به اشکال مختلف ظاهر شود که هر یک بر حوزه های یادگیری متفاوتی تأثیر می گذارد. انواع اولیه عبارتند از:
نارساخوانی: نارساخوانی یک اختلال خواندن است که با مشکلات در تشخیص دقیق و/یا روان کلمات و با ضعف املایی و توانایی های رمزگشایی مشخص می شود. این چالش ها معمولاً ناشی از نقص در مؤلفه واج شناختی زبان است.
دیسکالکولیا: این اختلال بر توانایی های ریاضی تأثیر می گذارد. دانش‌آموزان مبتلا به اختلال محاسباتی ممکن است با حس اعداد، به خاطر سپردن حقایق حسابی، محاسبه دقیق و روان و استدلال منطقی مرتبط با ریاضیات دست و پنجه نرم کنند.
دیسگرافیا: دیسگرافیا بر مهارت های نوشتاری تأثیر می گذارد. می تواند به صورت مشکلات املایی، دست خط ضعیف و مشکل در قرار دادن افکار روی کاغذ ظاهر شود. این دانش آموزان ممکن است برای سازماندهی منسجم نوشته های خود دچار مشکل شوند.
اختلال یادگیری غیرکلامی (NVLD): NVLD با وجود داشتن توانایی های کلامی قوی با مشکلاتی در مهارت های دیداری-فضایی، حرکتی و اجتماعی مشخص می شود. دانش‌آموزان مبتلا به NVLD اغلب در تفسیر نشانه‌های غیرکلامی مشکل دارند، که می‌تواند بر تعاملات اجتماعی و درک آنها از روابط فضایی تأثیر بگذارد.
اختلال پردازش شنوایی (APD): APD بر توانایی مغز برای پردازش اطلاعات شنوایی تأثیر می گذارد. دانش‌آموزان مبتلا به APD ممکن است شنوایی طبیعی داشته باشند، اما برای درک زبان گفتاری، به‌ویژه در محیط‌های پر سر و صدا، مشکل دارند.
اختلال پردازش بینایی: این اختلال بر توانایی تفسیر اطلاعات بصری تأثیر می گذارد. دانش آموزان ممکن است در خواندن، نوشتن و ریاضی و همچنین در درک روابط بصری-فضایی مشکل داشته باشند.
بیشتر بخوانید : کاردرمانی در کرمانشاه
علل و عوامل خطر
علل دقیق اختلالات یادگیری در دانش آموزان به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که این اختلالات ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عصبی زیستی و محیطی است.
عوامل ژنتیکی: تحقیقات نشان می‌دهد که اختلالات یادگیری اغلب در خانواده‌ها دیده می‌شود که نشان دهنده استعداد ژنتیکی است. ژن‌های خاصی با نارساخوانی و سایر اختلالات یادگیری مرتبط هستند، اگرچه الگوهای وراثت می‌توانند پیچیده باشند.
عوامل عصبی زیستی: ناهنجاری در ساختار و عملکرد مغز می تواند به اختلالات یادگیری کمک کند. به عنوان مثال، افراد مبتلا به نارساخوانی اغلب تفاوت هایی در مناطق مغزی مرتبط با پردازش زبان نشان می دهند.
عوامل محیطی: شرایط پیش از تولد و اوایل دوران کودکی، مانند قرار گرفتن در معرض سموم، سوء تغذیه یا عوارض در هنگام تولد، می تواند خطر ابتلا به اختلالات یادگیری را افزایش دهد. علاوه بر این، فرصت های آموزشی ناکافی و روش های آموزشی ضعیف ممکن است مشکلات موجود را تشدید کند.
علائم اختلالات یادگیری
علائم اختلالات یادگیری بسته به اختلال خاص و فرد متفاوت است. با این حال، علائم رایجی که باید به دنبال آنها باشید عبارتند از:
مشکلات خواندن: تلاش برای رمزگشایی کلمات، روان خواندن یا درک متن.
چالش های نوشتن: املای ضعیف، دست خط ناخوانا و مشکل در سازماندهی کار نوشتاری.
مشکلات ریاضی: مشکل در درک مفاهیم اعداد، به خاطر سپردن حقایق حسابی، یا انجام محاسبات.
مشکلات حافظه: مشکل در به خاطر سپردن دستورالعمل ها، نام ها یا اطلاعات مورد نیاز برای کارها.
توجه و تمرکز: مشکلات حفظ توجه، پیروی از دستورالعمل ها یا تکمیل تکالیف.
مهارت های حرکتی: دست و پا چلفتی، هماهنگی ضعیف، یا مشکل در کارهایی که به مهارت های حرکتی ظریف نیاز دارند، مانند نوشتن.
مهارت های اجتماعی: چالش هایی با درک نشانه های اجتماعی، دوست یابی یا تعامل مناسب در محیط های اجتماعی.
مدیریت و راهبردهای مداخله ای
تطبیق ها و اصلاحات: تعدیل در محیط یادگیری و روش های آموزشی می تواند به موفقیت دانش آموزان کمک کند. به عنوان مثال می توان به زمان طولانی برای تست ها، استفاده از فناوری کمکی و تکالیف خاص اشاره کرد.
آموزش اصلاحی: آموزش تخصصی با هدف قرار دادن بخش های خاص مشکل، مانند خواندن یا مداخلات ریاضی، می تواند به دانش آموزان در ایجاد مهارت های اساسی کمک کند.
تدریس خصوصی و پشتیبانی تحصیلی: تدریس خصوصی یا گروهی کوچک می تواند توجه شخصی و تقویت مهارت های تحصیلی را فراهم کند.
مداخلات رفتاری: پرداختن به چالش های رفتاری و عاطفی از طریق مشاوره، آموزش مهارت های اجتماعی و تکنیک های مدیریت رفتار می‌تواند عملکرد کلی دانش‌آموز را بهبود بخشد.
مشارکت والدین: مشارکت دادن والدین در فرآیند آموزشی و ارائه راهبردهایی به آنها برای حمایت از یادگیری در خانه بسیار مهم است.
استفاده از فناوری: فناوری کمکی، مانند نرم‌افزارهای گفتار به متن، کتاب‌های صوتی و برنامه‌های آموزشی، می‌تواند یادگیری را بهبود بخشد و راه‌های جایگزینی برای دسترسی به اطلاعات ارائه دهد.
کاردرمانی برای اختلالات یادگیری در دانش آموزان
کاردرمانی (OT) یک مداخله حیاتی برای دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری است که به آنها کمک می کند تا مهارت های مورد نیاز برای موفقیت تحصیلی و زندگی روزمره را توسعه دهند. کاردرمانی بر توانمندسازی دانش‌آموزان برای مشارکت کامل در محیط آموزشی خود با پرداختن به طیفی از چالش‌های فیزیکی، شناختی و حسی که بر توانایی آنها برای یادگیری تأثیر می‌گذارد، تمرکز دارد.
دانش‌آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری اغلب با مسائل پردازش حسی دست و پنجه نرم می‌کنند که می‌تواند بر توانایی آنها برای تمرکز و شرکت در کلاس تأثیر بگذارد. کاردرمانگران برای شناسایی حساسیت های حسی و توسعه استراتژی هایی برای مدیریت ورودی حسی کار می کنند.
اختلالات یادگیری می تواند بر مهارت های حرکتی ظریف دانش آموز تأثیر بگذارد که برای نوشتن، نقاشی و سایر کارهای کلاسی ضروری است. کاردرمانگر تمرین ها و فعالیت هایی را برای تقویت این مهارت ها ارائه می دهد.
مهارت‌های حرکتی درشت برای رشد کلی جسمانی بسیار مهم است و می‌تواند بر توانایی دانش‌آموز برای شرکت در تربیت بدنی و سایر فعالیت‌ها تأثیر بگذارد. کاردرمانی به تقویت مهارت های حرکتی درشت نیز کمک زیادی می کند.
